Na een heerlijke nacht waarbij het soms spookte boven ons (of hadden we gewoon bovenburen???), schoven we om half negen aan het ontbijt aan. Heerlijk brood, verse koffie en wat yoghurt moeten de basis vormen voor een hele lange dag. We maken bij het uitchecken nog wat reclame voor ons en de Voedselbanken en laten wat flyers achter op bij de receptie. Gelukkig was de receptioniste en haar stagiaire zo vriendelijk om de tassen mee naar buiten te tillen. De auto stond tegen het hotel aan geparkeerd, onder toeziend oog van de camera. Met alle bedrading van de apparatuur aan boord vonden we het wat te riskant om de auto aan de overkant op de openbare parking te zetten.

Eindelijk in de auto komen we erachter dat ons inpak ritueel nog wat scherper mag qua tijd……. Met ruim een kwartier vertraging vertrekken we richting Lichtenvoorde. Onderweg krijgen we de eerste strafpunten al toebedeeld, gelukkig hebben we die nog weg kunnen wegpoetsen voordat we echt van start gingen.

Tegen half elf de eerste briefing van Expeditie Noordkaap met de eerste puzzel. Eén van de coördinaten van de eerste etappe hebben we al in handen sinds de informatie avond van 7 januari…. Maar waar……????? Gelukkig krijgen we een kleine hint en niet veel later hebben we hem gevonden in de stickerband van de organisatie… Zweden staat voor de komende uren zeker op de kaart.

Vanaf 11 uur mogen is de zaal open voor het publiek. Al snel zien we een aantal bekende gezichten binnenkomen. Rob Hooijer van Interpolis heeft de weg naar onze auto gevonden. Elly Spekschoor en Rene Odink van Voedselbanken Nederland en natuurlijk onze teamfotograaf Leo van ’t Hul. Na veel gekletst te hebben met de massaal toegestroomde aanwezigen, twee TV interview en talloze foto’s later, moeten we voor ons gevoel nog snel de auto in. Om 13;12 vertrekken we vanuit de hal van Roemaat Transport, met veel rook en kabaal. Tja…. En hoe ging het ook alweer….. Zo goed geoefend en toch een kleine black out. We besluiten rechts…, al snel wordt het stil op het bakkie en krijgen we thuisfront aan de lijn. De dames gaan de verkeerde kant op. Na ons avontuur in Italië van vorig jaar, besluiten we deze keer dan toch maar even om te keren en we doen een soort tweede start, opnieuw langs de vertrekhal, ach voor de toeschouwers ook wel leuk toch???? En wat er mis kan gaan, dat gaat ook mis. Opstartproblemen??? De kabel van het bakkie zat los, waardoor wij wel konden meeluisteren maar niet konden meepraten, ook best leuk… Veel geleerd over de nationale sexquiz van vorige week 😉 De omvormer wordt best wel warm als je deze onder een sjaal legt…. Ook even een leermomentje. De Lescam doet het niet wonder stroom, maar ook gefixt….. En laat dat nou gelijk het magische woord van deze rally zijn…. Fixen… Halverwege Duitsland houdt de Droam er even mee op, gelukkig hebben we het nummer van de helpdesk. Paar kilometer later zijn we gelukkig weer online…Pffffff…. Even stress in de auto.

Na een kwartiertje zijn we toch weer helemaal op dreef en volle vaart vooruit….. Het eerste coördinaat brengt ons gelijk naar het noorden van Duitsland. We gokken dat het tweede punt het coördinaat van de puzzel is en gaan onderweg al aan de slag met de berekeningen. We besluiten de voorgestelde route van de drie systemen te rijden en nemen bruggen en toch niet de geen boot. En hoewel de duisternis inmiddels al flink is ingetreden, genieten we in volle mate van de bruggen en lichtjes om ons heen. Ondertussen rijden we van grensovergang naar grensovergang. Bij Denemarken worden we van de weg gehaald, de mannen van de politie willen wat meer weten van ons avontuur. Vol enthousiasme vertellen we wat we gaan doen en wijzen we er subtiel op dat de tijd doorloopt… gelukkig we mogen toch doorrijden. Zweden in gaat makkelijker, ware het niet dat de Poolse auto voor ons helemaal nagekeken wordt…. We wachten braaf af en mogen ook door.

Eindpunt van het twee coördinaat ligt bij Örkelljunga, een bekende plek voor Esther. In de regenachtige zomer van 2016 is de McDonalds als welkome schuilplaats gebruikt voor de niet-waterdichte tweedehandse tent van Marktplaats. (Note to self; koop geen tweedehands tenten!)

Onderweg in de tweede etappe was er helaas ook minder goed nieuws vanuit de familiale kring…. We krijgen de ruimte van de organisatie om dit even met een kop warme cappuccino te laten landen. Dank voor de lieve woorden en steun!

Na 34 minuten vertrekken we richting het eindpunt van dagetappe 1, kroketten Mora in Zweden. Een lange laatste rit van 600 km met een berekende rijtijd van zeven en een half uur. De Excel sheet wordt hier en daar wat aangepast en we komen al snel tot de conclusie dat we ruim een uur speling hebben. De kilometers worden echter krap, toch teveel sightseeing in het begin…….