Frozen

Winter en kou kwamen deze week echt om de hoek kijken. De temperaturen daalden tot onder het vriespunt en het werd krabben ’s ochtends vroeg voordat we richting het werk konden vertrekken. Best even wennen! Vooral voor Ilse, die nog steeds met een beetje weemoed terugkijkt op haar tropische vakantie! Inmiddels heeft ze wel haar wintergarderobe van zolder gehaald… net als de kerstboom 😊

Ook deze week zat de werkagenda weer vol met afspraken en deadlines… met als risico dat je blijft rennen en de tijd voorbij vliegt… Soms moet je dan ook even kort op de rem trappen.. samen de stad in lopen.. en onder genot van een kriek en bitterballen zorgen dat de rust weer terugkomt…

En zo zaten we beiden weer scherp in de wedstrijd, gefocussed op de doelen die we willen behalen, soms enkel met Bijzonder Beheer, soms samen met tribes, chapters en wat Indianen. Oh… sorry die laatste verzin ik erbij… dat klinkt zo leuk 🙈

Hoewel we beiden graag rijden, doen we ook ons uiterste best om files te vermijden. Vroeg op pad om de files op de A50 of het stadsverkeer voor te zijn heeft zo zijn voordelen. Een rustig kantoor, genoeg parkeerplaats een heerlijke verse cappuccino van de koffiecorner. Een goede start van de dag! ☕️

Als vroeg op pad niet helpt kunnen we ook nog skypen met het kantoor in Utrecht… Zo ook donderdag… En tijdens zo’n online overleg wordt het gelijk pijnlijk duidelijk waarom dit duo met een bijna nieuwe auto de rally rijdt… Zolang de techniek het doet, dan gaat het goed…. Terwijl Utrecht ons allang in beeld had, waren wij ons van geen camera bewust… om vervolgens het geluid niet aan te krijgen en het beeld weer te laten verdwijnen. Terwijl Ilse de verbinding probeerde te herstellen dacht Esther ongezien wat foto’s voor het blog te maken… Maar helaas.. gesnapt door de collega’s aan de andere kant van de lijn.

En terwijl de temperaturen buiten onder het vriespunt lagen, hadden we op de vrijdag gelukkig een snelkookpansessie! Iets met processen, risico’s, verhitte discussies en af en toe een hoop lol! De laatste in een rits van ongeveer tien, dus dat werd gevierd met Belgische koffiekoeken. Ondanks dat iedereen aan het eind van de dag helemaal gaar was, werd er toch nog even tijd gemaakt om een aantal kerstkaarten voor een onbekende eenzame oudere te schrijven! Dank lieve collega’s!

Gelukkig werd het na de snelkookpan weekend! Aan de slag voor de rally… nog maar 45 dagen… Traditiegetrouw vertrekt half december de eerste van een heleboel rally’s naar het noorden. De Noordkaap Challenge heeft inmiddels de Noordkaap bereikt en prachtige filmpjes en foto’s van de rit én noorderlicht zien wij langskomen op social media. Daarnaast stijgt de activiteit van de groepsapp van rallye8000…. Ook daar zien we prachtige filmpjes langskomen van voorgaande jaren… Zo’n zin om te vertrekken!

Maar goed.. weekend. Vrijdag avond even genieten van de welverdiende rust, want er stond weer een druk weekend voor de deur. Zaterdag vertrok Esther rond half twaalf richting Ilse. Eerst wat werk afronden, daarna aan de slag voor de rally en dan op weg naar de Rabobank Rijk van Nijmegen, kantoor Wijchen…

De dames uit het ladies team As Cold As Fire werden ‘omgetoverd’ naar twee sprookjesachtige Elsa’s uit Frozen. IJsblauw en sneeuwwit, gelukkig ook de kleuren van Rabo PinPin, die ons natuurlijk vergezelde! Natuurlijk kennen jullie PinPin allemaal, onze mascotte voor de jongste Rabo klanten.

Voor eventjes prinses, een prachtige ijsprinses met ellenlange wimpers, bontmuts, glitterrok en mooie schmink inclusief blauwe lippen… nou dat laatste hadden ze best kunnen overslaan… die lippen werden vanzelf wel blauw…. ❄️❄️❄️ Brrrrrrr met een koude wind die dwars door alle 7 lagen (thermo)kleding heen ging, was het eventjes acclimatiseren… Gelukkig mag een ijsprinses dansend door het leven en kregen we het al snel wat warmer.

Hartverwarmend waren ook alle gelukkige blikken van de kids die we – in de prachtige tuin van een verlicht kasteel Wijchen – mochten verblijden met een Rabobank lampion, een prachtig lichtje in een donker maar super sfeervol Wijchen. Kwart voor zeven het startschot voor de lampionnentocht en daar gingen ze onder de Rabobank vlag door… honderden kids met dansende lampionnetjes… weer en wind trotserend. Na een mooie tocht keerden de Elsa’s – nog net niet ‘Frozen’ –met PinPin terug naar de Rabobank, waar glühwein op ons stond te wachten!

Even opwarmen, nakletsen en op zoek naar een restaurantje om wat te eten. We hadden best bekijks, met onze ijsprinses schmink door de winkelstraten op weg naar de Griek. Helaas hebben we Olav ☃️net gemist…

Het ijsthema zette zich later op de avond door… onderweg naar huis kleurde de wereld om ons heen sneeuwwit. Beetje hagel, beetje sneeuw en op het einde vooral een beetje glad. Glad genoeg voor wat “Spielerei” door de Vosselaarse straten, als voorbereiding op onze rit naar de Noordkaap.

Zondag zette Ilse de voorbereidingen op de rally voort. Ze ging een dagje kilometers maken tussen Lelystad en Wijchen. Vier keer heen en weer voor familiebezoek en er stonden weer een extra 500 kilometers op de teller… En tussendoor bakte ze nog wat taarten…. 😊.

De teller van onze sponsorrekening tikt ook gestaag verder. Met een prachtige donatie van Marco Manders van MandersDenken komt de teller boven de 2500 euro voor Het Nationaal Ouderenfonds! Wow! Wow! Wow! Wat gaaf! En daarmee zitten we op de helft van ons streefbedrag! Onze sponsorrekening staat nog steeds open, dus wil en kan je wat missen…. Doneer nu!

De week dat vooroordelen bevestigd werden…

Eén vrouw in een auto doet menig vooroordeel al bevestigen, laat staan twee vrouwen in een auto die dan ook nog meedoen aan een rally. Ilse en ik hebben menig cynische opmerking, verontwaardigde blik of totale verbazing al langs zien of horen komen.

Zo ook januari 2017 bij de info avond van Expeditie Noordkaap. Ze vonden het vooral leuk dat wij meededen, leuk voor de groepsdynamiek, twee gezellige dames in het deelnemersveld. Dat wij wilden meerijden voor een top 3-positie vonden ze vooral heel schattig. Na drie dagen in de rally kwam dan toch eindelijk het telefoontje dat ze ‘beetje’ verbaasd waren over ons klassement, nog altijd op de 1e plaats, met een mooie score over de eerste 3 dagen. Wij genieten er nog altijd van! Helaas hebben we die eerste plaats toen niet kunnen vasthouden, toch teveel naar de mannen geluisterd…. Dat moet je dus nooooooooit doen 😉.

Afgelopen week hadden we de eerste online kennismaking voor de rally van komende januari. We werden toegevoegd aan de groepsapp van de Rallye8000 voor 2019. We zullen ons Duits even moeten bijspijkeren, althans ik in ieder geval, want ik heb alleen maar Duitse GSM nummers langs zien komen. We worden zo langzamerhand wel benieuwd naar de gezichten achter deze +49-nummers, de meeste WhatsApp foto’s verraden toch niet zoveel. Wat zullen al die Duitse deelnemers toch gaan denken van deze Nederlandse dames 😊. We zullen ons vast voorbereiden op de Nederlands-Duitse grapjes dit keer. Gelukkig zijn de meeste Duitse grapjes over Nederlanders positief 😊

Ondertussen heb ik afgelopen week helaas met het schaamrood op mijn wangen een ander vooroordeel over vrouwen moeten bevestigen…. Ik ging een bureau en een boekenkast ophalen in Roermond. Gewapend met een lege auto en een schroevendraaier kwam ik aan op de afgesproken plaats. “Mevrouw waar is uw aanhanger?” waren de legendarische eerste woorden van de aardige Marktplaats verkoper. En hij kreeg helaas gelijk, mijn ruimtelijk inzicht zat er een klein beetje naast, de volgende avond stond ik opnieuw voor zijn deur….

En terwijl de avonden met dit soort tripjes voorbij vliegen, vliegen ook de dagen voorbij. Ahhhhhhh…. Nog maar 18 dagen tot de dagen weer langer worden en nog maar 58 dagen tot de start!!!!!!!!!

Gelukkig zijn we inmiddels weer met twee. Ilse heeft zich los kunnen maken van het tropische paradijs, al ging dat dit jaar niet zo makkelijk….

Haar laatste week bestond wederom uit relaxen, genieten en vakantievieren met mens en dier. Fantastische foto’s met dolfijnen, maar ook Rudolph en zijn broer kwamen langs op social media. Naast de gebruikelijke foto’s met hagelwitte stranden en azuurblauwe zeeën natuurlijk, om jaloers op te worden!

Zaterdag zette ze gelukkig weer voet op Nederlandse bodem, een koude Nederlandse bodem, eentje met gure herfst regen en storm. Maar geen tijd te verliezen, dikke winterjas van zolder, dekentje op de bank, een uurtje slaap tussendoor en na één dag is Ilse weer volledig geacclimatiseerd om zondag weer fris en fruitig achter haar – nog altijd  werkweigerende – laptop te zitten. Direct vliegen de mails je om de oren 😊. Dat nemen we maar op de koop toe, ik ben blij dat ze er weer is!

Ondanks dat we nog steeds 8000 kilometer bij elkaar verwijderd waren, stonden we deze week in de Nieuwsbrief van RaboWomen.

Wat een superleuk interview is het geworden! Dank je wel Marjolein Salari! En vandaag ook in de nieuwsbrief van Syncasso! Zo mooi al deze aandacht! En ook zo waardevol, donaties komen nog steeds binnen en we hopen dat er nog veel binnen mogen komen!!!!

Near misses… explained en executed 😆

Vorige week… zondagmiddag op het puntje van mijn stoel… Wow wat een waanzinnige race van Max! Een prachtige tweede plaats die waarschijnlijk nog nooit zo onverdiend voelde als deze keer. Niet om het goed te keuren, maar ik snap die frustratie wel uit pure passie om te winnen! 🙈 Was het maar een near miss geweest met Ocon…🏎

De werkweek begon maandag met dezelfde snelheid als Max, althans dat was de bedoeling. Ilse haar laatste werkdag voordat ze ging genieten van een welverdiende en zomerse vakantie! Alleen miste Ilse de spreekwoordelijke trein, want ze had een rit van ruim 2 uur nodig om in het mooie Eindhoven aan te komen. Gelukkig was er back-up en dus trapte Nico de kwartaalbijeenkomst van Bijzonder Beheer af. Twee bijeenkomsten op één dag, zodat alle ruim 200 medewerkers bij Bijzonder Beheer konden deelnemen aan de terugblik van afgelopen kwartaal en vooruitblik naar het laatste kwartaal van het jaar. Successen en actualiteiten passeerden de revue, afgewisseld met serieuze control thema’s en een mooie presentatie door collega Jaap over incidenten en near misses. Tja… over near missses gesproken…

Maandag dus, voor Ilse haar laatste werkdag vóór de vakantie, voor Esther de éérste na een fikse keelontsteking. Ruim honderd mails en veel dubbele afspraken, gelijk in volle vaart de werkweek in! Ik heb geprobeerd om rustig op de starten, bij vlagen gelukt al vond niet iedereen dat even fijn.

Gelukkig kwam er rond 17uur een einde aan deze drukke werkdag en reed Ilse terug naar Wijchen om eindelijk haar koffer te pakken. Zomerkleding en bikini’s werden uit de kast getrokken, even wat anders dan de sjaals en mutsen die wij voor komende week nodig hebben….  Een korte nacht en heel vroeg uit de veren op weg naar Schiphol.. Althans, dat was planning! Eén van Ilse haar reisgenoten heeft haar wekker niet gehoord en dus werd het een race tegen de klok… lang parkeren werd kort parkeren, maar gelukkig werd het vliegtuig gehaald! Onderweg naar het tropische paradijs!!! En als je dan denkt dat deze drukke dame geniet van haar rust.. Nee dus. De laatste werkzaamheden moesten nog worden afgerond, alleen de laptop wilde niet helemaal meewerken, en dus zat Ilse bij Rabobank Curaçao op kantoor 🙂

In de loop van de week kwam dan toch de rust bij Ilse en kreeg Esther het ene naar het andere tropische plaatje over de app. Wat een prachtige stranden, blauwe zee, mooie uitzichten en exotische diersoorten!!! En dat alles vanuit een luxueuze villa met zeezicht! Genieten dus!

En met Ilse op afstand probeerde Esther wat meters te maken met de voorbereidingen op de rally. Mails naar kranten, radiostation, potentiële vlogger, sponsoren en naar onze contactpersoon van Het Nationaal Ouderenfonds. Want naast de 8000 kilometers in 11 dagen in de auto naar de Noordkaap, willen wij ook graag in één van de activiteiten van Het Nationaal Ouderenfonds ondersteunen. Maandag 17 december zijn wij vrijwilliger bij het kerstdiner in het Van der Valk Restaurant in Eindhoven! Weet je nog meer leuke activiteiten voor ons? Of wil je jezelf ook inzetten voor de ouderen? Neem dan contact op via de website van Het Nationaal Ouderenfonds!

Denken jullie trouwens ook nog even aan de kerstkaartenactie van Het Nationaal Ouderenfonds? Meer info in ons blog van vorige week!

Vóór de kerstman komt, hebben we natuurlijk eerst nog de intocht van Sinterklaas. En gelukkig mocht deze ook dit jaar toch komen, ondanks de actiegroepen en rechtszaken. Pfffff… zo jammer dat er mensen zijn die – in mijn ogen – tijd over hebben om zich druk te maken om dit prachtige kinderfeest. Al kan ik de – soms cynische – grappen ook wel weer waarderen.

En terwijl de Sint met alle cadeautjes voor alle lieve kindjes in Nederland en België op zijn pakjesboot is aangekomen, mogen wij nog steeds mooie donaties van fantastische sponsoren blijven ontvangen! Deze week van Chargeer! Voor meer info over deze sponsor klik hier.

En dan het andere nieuws wat Nederland en België bezighoudt… Snow is coming!!!! Terwijl Ilse aan de andere kant van de oceaan aan het zwembad ligt te zonnen in 30 graden in haar Caraïbische paradijs, maak ik me op voor de eerste sneeuwbuien van het jaar. Brrrrrrr….kan ik wel alvast wennen aan de winterse omstandigheden. Voor Ilse wordt het richting Noordkaap een verschil van bijna 70 graden! Gelukkig heeft ze nog even tijd om te acclimatiseren, nog 73 dagen om precies te zijn!