Blog dag 4 zaterdag 2 februari … Lucky (suite) day

En weer de wekker vroeg, dit keer om 7 uur. We worden wakker in Leknes, Scandic hotel. Om acht uur aan het ontbijt… poeh, weer maar 4 à 5 uurtjes…. Dat begint wel wat op te breken, vanavond willen we het dan ook echt graag anders doen… Gisteravond of beter gezegd vannacht hebben we nog opgetreden voor de Iphones en dit doorgestuurd naar de wedstrijdorganisatie… Met tulband en al … bewijs zien jullie nog wel in onze vlogs haha …

Vandaag zijn we , zoals elke dag, wederom hetzelfde gekleed. Vandaag met spijkerbroek, oranje sweater met daaronder het donkerblauwe ijsprinsjes t-shirt… (zie foto) … nou pfff vandaag hebben we de temperatuur kort zien zakken naar -25 graden. 

Rond 8.45 vertrek , na een prima ontbijt, om vervolgens een half uur later bij een kerk en een museum een stop te maken om foto’s te maken. Vervolgens krijgen we daar nog een interview (lekker kort ook haha… ) in het Duits… De Duitsers en wij hebben een hoop lol… de stemming zit er goed in. Daarna is het een vrije dagbesteding … niet dat we niets te doen hebben, we hebben een hele lange tocht te rijden via de prachtige Lofoten. We gaan van start en besluiten er een relaxed (poco poco) dag van te maken…

Onze Iphones en spiegelreflexcamera hebben niet stilgestaan vandaag, wat een adembenemend mooie tocht hebben we beleefd. Het is zo jammer dat de zon hier heel laat op en ook weer heel vroeg onder gaat … daardoor hebben we stukken in het donker gereden. Maar wat was het geweldig. Wat een natuur zeg! Zowel zonsopgang als zonsondergang door de Lofoten. En qua weer een prachtige dag! Af en toe nemen we een klein paadje…op zoek naar een lekker kop koffie. De vergezichten zijn prachtig… de koffie echter niet te vinden..

Halverwege in de plaats Lodingen besluiten we, na heel lang geen koffietentjes e.d. te hebben gezien, om dan maar gelijk te stoppen voor een lunch. We moeten tanken (zonder slang hahaha..) en vragen meteen waar we in het dorp lekker kunnen lunchen.. en lekker was het. Heerlijke omelet met kaas, en foccaciabrood en salade … jammie … We vervolgen onze tocht… nog ruim 4,5 uur te gaan…

Onderweg hebben we verschrikkelijk veel lol…. Zo hebben we Les 2 Noors voor beginners opgenomen (zie vlog) … en hebben we karaoke gedaan tijdens het rijden (zie ook vlog)… ook hebben we moppen getapt, hilarisch was het … we hebben verschillende malen zo ongelooflijk in een deuk gelegen… Zo ook komen er vele app-jes binnen van dieren die onderweg gespot zijn, zoals beren, apen en mammoeten …. Hahaha … we liggen dubbel van het lachen ….

Tussen het rijden door volgt het klassement… Wat blijkt , we staan 2e op de lijst, superblij en tegelijkertijd vragen we ons wel af waar wij punten hebben laten liggen, we zullen het de organisatie nog eens vragen…. Ook volgt nog een opdracht. We moeten bij een supermarkt op zoek naar het grootst mogelijke artikel voor maximaal 10 euro/ 100 kronen. We besluiten voor 2 opties te gaan, een vuilniszak die we opblazen en we hebben een grote zak briketten gekocht. Eenmaal in het hotel moeten we dit inleveren en blijkt bijna iedereen vuilniszakken te hebben. We zijn benieuwd of de jury daar genoegen mee neemt, anders zouden we met de briketten nog wel eens kunnen scoren.

Gezien de verwachte ETA (Estimated Time of Arrival) van net voor 19 uur bij het hotel, spelen we vandaag niet het spelletje “halen we het of halen we het niet”… met andere woorden, we zijn op tijd voor het diner… heel fijn zo n gevuld buikje …

Eindbestemming vandaag is Tromso. Het Scandic Ishavs hotel…. Super mooi gelegen in hartje Tromso… eenmaal bij het inchecken horen we dat we een upgrade krijgen, en wat voor één … we krijgen de suite van het hotel op de hoogste etage met 2 verdiepingen en wat een uitzicht … wij zijn in ons nopjes natuurlijk .. eenmaal in de lift zien we bij onze etage het volgende staan (zie foto) …ironing room , eh eh eh eh ? Maar het komt helemaal goed! Heerlijk gegeten van het buffet van het hotel en daarna weer druk de social media updaten… Morgen weer een hele lange dag in de auto… onderweg naar Honnigsvag, laatste grote stad voor de Noordkaap!

Vlog 3 We rijden door naar Grong

Blog dag 3 vrijdag 1 februari 2019: Polizei, Police, Politie

….Daar gaat de wekker weer om 6.00 uur 😊

…we krijgen al aardig een ritme s morgens van tassen inpakken, de auto weer zodanig inladen … en weg zijn we… We hadden zelf al berekend dat de voorgestelde tijden en routes niet heel ruim zouden worden dus discipline aan de ontbijttafel, koffiekan laten vullen (goh waarom betalen we hier in Scandinavië toch zoveel geld voor koffie?)  en of we go om 7.40 …. Bestemming The Arctic Circle Center…

Met flink het gas erop start Ilse de dag, zoals ’s morgens de meeste dagen. Esther is iets minder van de ochtenden en die start graag ernaast… We rijden een fantastische zonnige route, wat een prachtige natuur en onderweg worden we zowel op rendieren als ook op elanden getrakteerd….

De eerste opdracht voor vandaag is om na te gaan hoeveel wapenschilden er bij het Artic center liggen. Een van onze trouwe vriendinnen belt gewoon even naar het Artic center vanuit Nederland en we horen dat het lastig is om te gaan tellen omdat er zo ontzettend veel sneeuw op ligt. Het zouden er overigens 19 moeten zijn, voor elke provincie van Noorwegen een, echter ze zijn makkelijk te stelen dus het zouden er ook minder kunnen zijn. Dat antwoord hebben we dan ook maar ingeschoten naar de organisatie, die overigens beloofd hebben vanavond met een tussenklassement te komen.

Het waanzinnig koud op de hoogvlakte waarop The Arctic Center ligt en we hebben onze Siberie mutsen dan ook echt nodig! Inpakt met mutsen, handschoenen en dikke jassen worden we geïnterviewd door de organisatie. Uiteraard zetten we ons goede doel nog even extra in de kijker! In de kou krijgen we warme gehaktballen aangeboden door de organisatie. Na een half uurtje vervolgen we snel onze route, om 15.30 moet iedereen namelijk bij Bodo in de haven staan, we gaan de ferry op naar Moskenes, overigens voor jullie topografie, we zitten nog steeds in het mooie Noorwegen!

Weer moet het gas erop … we kijken wel op van de snelheid van alle Duitse deelnemers die rustig met 158 km per uur voorbij komen stuiven… Wij doen het toch echt iets rustiger aan, ons doel is vooral veilig aankomen.. natuurlijk zijn we wel rete fanatiek bij de opdrachten … Inmiddels is er een tweede opdracht verstrekt, Daler Mehndi schijnt een zanger te zijn en of we willen zingen dansen of naspelen… ten tijde van het schrijven van dit blog om 23.27 uur moeten we de opdracht nog vervullen … daarover later meer …

Tja en zo werd het voor sommige deelnemers (ja ook Hollandse deelnemers en wij waren het niet 😊) een duur dagje …. Met een fijne snelheid reden we allemaal een tikkeltje te hard om die boot te halen … maar ja, ook hier in Noorwegen kennen ze het laserapparaat … Dat werd dus betalen … geen kattenpis overigens, tussen de € 470 en € 650 euro per auto … poeh … niet fijn … leuke bijkomstigheid was dat wij ook eens als een van de eersten op een bestemming aankwamen 😊 … normaal zitten we aan het eind van het peloton omdat we ons redelijk aan de snelheid houden …

Op de ferry merken we al snel dat we op open zee zitten … we gaan werkelijk van links naar rechts en Esther’s lijf protesteert .. we krijgen een pilletje maar dat helpt maar half … even buiten frisse lucht helpt enigszins maar oh wat is ze blij als we aanmeren .. Enige positieve punt van het buiten op het dek zitten, was het prachtig lichtspel van het Noorderlicht! Echt fantastisch om dit nu al te mogen aanschouwen!!!

Met ruim een uur vertraging meren we aan in Moskenes… En dus voelde we de bui van gisteravond aankomen … ons eten …. Dit keer pakken we het iets slimmer aan en bellen het aankomst hotel in Leknes dat we pas om 22 uur arriveren. Ze beloven ons spaghetti bolognese en ja hoor, 22.03 klokken we uit en krijgen we snel ons heerlijke warme maaltje voorgeschoteld…. Fijn!

Iets minder fijn is steenslag tijdens een rally … eerder van de week hadden andere deelnemers dit probleem al, vanavond waren wij aan de beurt … een plek zo groot als ongeveer 15 cm met een tiental vertakkingen prijkt op mijn voorruit .. gelukkig dan nog wel aan de bijrijderskant. Maar met de grote temperatuurverschillen en ijzige koude kan dit nog wel eens vervelend worden. We bellen Athlon’s alarmcentrale … Inmiddels hebben we een Carglas pleister geplakt en afgesproken met Athlon dat wanneer de steenslag groeit, we opnieuw contact opnemen voor vervanging van de voorruit. We gaan het morgen zien… hopelijk kan ik er nog even mee vooruit, over enkele dagen verblijven we drie dagen in Finland in hetzelfde hotel, daar is het makkelijker een nieuwe voorruit te laten zetten dan nu nog rond middernacht in het hoge noorden van Noorwegen, Leknes om precies te zijn …. Duimen dus allemaal ….

Na het eten overspoelt de groepsapp met fantastische foto’s van het Noorderlicht, een prachtig mooi natuurverschijnserl natuurverschijnsel van het hoge noorden. Wow, wat blijft het mooi om dat mee te mogen maken… Zo staan we na middernacht gezellig nog even buiten dit mooie natuurwonder te bekijken ….

Ondertussen wordt er in Nederland nog driftig gezocht naar bierviltjes (waarvoor dank) en wordt zelfs Heineken aangeschreven, die echter gezien hun huisregels, geen actieve , gemotoriseerde verkeersdeelnemers sponsoren waarbij een optimaal reactievermogen noodzakelijk is, dus geen bierviltjes voor deelnemers van de rallye8000 😊

Na het schrijven van het blog gaan we het nog online zetten op verschillende social media sites en sorteren we foto’s en video’s. Deze sturen we naar Jurgen, onze videograaf … Sorry voor de vertraging Jurgen!

Wij gaan zo nog even ons beste beentje voorzetten voor de opdracht … zingen ,dansen of naspelen… we weten nog niet wat het gaat worden … eerst maar een tulband creëren … 😊

Truste!

 

 

Blog dag 2 donderdag 31 januari: JIPS

Het kon niet uitblijven … een etappe van meer dan 24 uur. We wisten dat het zou gaan komen, de eerste van 2 slapeloze nachten en vooral veel focus! En ook al weten we het van tevoren, je kan je er nauwelijks op voorbereiden …. Woensdagavond 30 januari hadden we het al een beetje uitgestippeld.. dit moet een nachtetappe worden anders zouden we niet bij zonsopgang bij the Atlantic Road uitkomen. Een fantastische route, één van de 12 gevaarlijkste van de wereld overigens, daarover later meer….

Maar laten we beginnen bij de nacht… We waren onderweg naar Atna, naar de chromen eland… En dan is het best schrikken als er kilometers vóór het enorme beeld een aantal echte exemplaren opduiken… Vlak naast de weg, klaar om over te steken, tot 2x toe een vrouwtjes eland en dan komen wij met ruim 80 kilometer per uur aanrijden over black ice.. Een riskante onderneming en onze inschatting is dat de auto zo’n klap niet helemaal overleefd, dus toch maar even voorzichtig!

Na de verplichte foto van de chromen eland gaan we verder de nacht in…  Ongelooflijk veel sneeuw en slecht zicht hadden we deze nacht te pakken … temperaturen tot minus 21 graden en barre winterse omstandigheden… We kiezen ondanks dat toch voor een binnendoor weg die een stukje korter was… We draaien het bos in en gelijk is het glad en helemaal wit. De hoogtemeter begint al snel op te lopen…en de wereld om ons heel steeds witter. Het wordt een spannende tocht door niemandsland, door de bossen, met steeds dikker wordende sneeuw. Het zicht is minimaal door opstuivend stuifsneeuw en lichte sneeuwval. De auto heeft merkbaar moeite met de winterse omstandigheden, maar Ilse stuurt vakkundig door de sneeuwhopen en ijsplaten. Ondanks dat worden we wel moe… af en toe dus maar een pitstop.. Onderweg laten we hier en daar wat yellow snow achter J …. Want tja dat gaat ook gewoon door onderweg …

Wat ook door gaat zijn nachtelijke contacten met diegene die wakker zijn of die zich in een ander werelddeel bevinden… Zo ook met onze vlogger Jurgen, die volgens ons nooit slaapt… we voeren nachtelijke gesprekken via de app …

Ook s nachts denken we aan ons bierviltjes ‘gate’… Zo gaaf om te zien hoe in Nederland verbinding wordt gevonden en zelfs vanuit Curaçao tips worden gegeven inzake groothandels die mogelijk voor bierviltjes kunnen zorgen… Ook Heineken zelf wordt door een vriendin benaderd .. Wij hopen zo dat als we in Praag aankomen , er veel post voor ons ligt, met natuurlijk zo veel mogelijk bierviltjes van elk land (elk land 1 viltje is genoeg overigens) …

S morgens om 7 uur worden we voor het ontbijt verwacht in Moldo … De hele nacht doorgereden… We halen het maar net en kiezen ervoor om niet te ontbijten maar in plaats daarvan 1,5 uur in de auto bij het hotel slaap te pakken… een juist besluit blijkt later op de dag… Dikke winterjassen aan, schoenen dicht en ingepakt in slaapzakken vallen we direct voor dit hazeslaapje in slaap…

Als we wakker worden blijken we ingebouwd met auto’s van andere deelnemers en natuurlijk heeft men foto’s gemaakt van die slapende meiden … Was Ilse even blij dat ze de slaapzak geheel over haar hoofd had getrokken … tip Esther! 🙂 Vlak voor 9.30 lopen we nog snel voor een bakje cappuccino het hotel in en voorts verzamelen we buiten in colonne voor onze tocht naar de Atlantic Road. Wat een gave ervaring. Het weer is rustig … wat best jammer is anders hadden we ongetwijfeld nog mooiere plaatjes kunnen schieten. We rijden 1 keer in colonne erover heen en krijgen daarna de vrijheid om er zelf over heen te rijden en foto’s en film materiaal te maken. Super mooi!

De volgende opdracht ligt al weer op de loer, 2 opdrachten zelfs… de ene luidt dat we op de foto moeten met het bord Kristiansund, verkeersbord aan het begin van het dorp … stom dat we dat niet meteen bij binnenkomst van de stad hebben gedaan, later hebben we stad en land afgereden om dat bord terug te vinden … maar uiteraard is ons dat gelukt! De andere opdracht is meer bizar … een van de twee teamleden moet zijn of haar linkerhand in laten gipsen … Tante Ans uit Noorwegen blijkt de uitkomst te zijn voor ons … Overigens zijn we in het ziekenhuis (Sykehus) geweest, hebben we dierenartsen ge contact, zijn we in tig bouwmarkten geweest en apotheken bezocht … urenlang rijden we rond in Kristiansund … zonder resultaat. Ziekenhuizen bleken aan policy te moeten voldoen en mochten ons niet helpen, bouwmarkten bleken geen gips te verkopen, wel constructielijm, maar dat vonden we toch niet zo n goed idee haha … Tante Ans appt ons dat er een winkel in Trondheim, een hobby winkel weliswaar, gips verkoopt. Gips is overigens Jips.. nou we kunnen geen jips meer zien  … Met die wetenschap rijden we Kristiansund uit zonder gips … we hadden s morgens vernomen dat Trondheim de eindbestemming zou zijn die dag,  maar niets bleek minder waar , de coördinaten brengen ons helemaal naar Grong… nog 4,5 uur… dat was wel even slikken.. we rijden immers al een poosje… Een tussenstop bij de hobbywinkel en de apotheek voor watten en verband in Trondheim… en jaaaaaa… we hebben gips … Snel de auto weer in , tanken en op naar Grong (N).. Uiteindelijk arriveren we om 22.00 uur in Grong… we hadden onderweg al aangegeven dat we laat zouden zijn en er zou warm eten zijn maar helaas, keuken dicht, kok naar huis.. dan maar een buffet op de eigen kamer.. cup a soup, blokjes kaas, tomaatjes , komkommertjes, nootjes, etc etc…

En dan het gips … op de hotelkamer zorgt Ilse dat Esther in het verband komt te zitten, en Esther had daarvoor het gips met water vermengd, in de wasbak (haha) en zo boetseerde we er op los .. niet alleen de linkerarm was wit , dat gold zo n beetje voor de hele badkamer, arme schoonmaak … maar ook hiermee hebben we volgens ons de maximale punten behaald!

Om vervolgens om 23.30 te starten met foto’s uitzoeken, filmpjes doorsturen naar Nederland … zo werd het toch weer 01.00 uur … Tijd om de ogen dicht te doen… Tuurlijk, net voor het slapen laat Ilse nog even een fles water in bed vallen … kleddernat slapen werd dat … bah L  De wekker staat weer op 06.00 uur…..