Auteursarchief: Esther

Nog even geduld…!

Geplaatst op door
1

Inmiddels zijn we alweer twee weken terug van ons fantastische avontuur… Wat een indrukken, wat een belevenissen, zoveel verhalen en beeldmateriaal! Nog iedere dag genieten we nog na van de reis. Ondertussen gaat het gewone leven ook door. We zijn allebei weer volop aan het werk en de dagen zijn al snel weer gevuld met overleggen, vergaderingen en meetings. Ondertussen proberen deze twee dames met vereende girl power het maximale te geven voor Bijzonder Beheer, af en toe net zo uitdagend als 8000 kilometer rijden over sneeuw en ijs! Inclusief de nodige avonden en hotelovernachtingen als het werk er om vraagt. Aber.. auch Das schaffen Wir!

Maar goed… om de rally goed af te ronden hebben we nog wat afrondende activiteiten af te handelen. De auto is inmiddels alweer helemaal gestript en alle materialen liggen weer keurig bij Esther in de kelder en garage. Er moeten echter ook nog wat materialen worden terug gegeven, zoals het reservewiel wat bij van Kees van Gent geleend hebben gekregen! Dank je wel! Superfijn om een volledig vijfde wiel bij ons te hebben, ook dit jaar gelukkig niet nodig gehad. En de dashcam van Lescam die voor alle spannende beelden heeft gezorgd moet ook nog worden teruggebracht. Wederom dank aan Fariboz voor zijn ondersteuning, ook dit jaar heeft hij mede mogelijk gemaakt dat jullie bijna live konden meekijken met onze dagelijkse acties.

Als laatste natuurlijk de cheque richting Het Nationaal Ouderenfonds. Afgelopen week mochten we de officiële cheque van de Nieuwsjaarsquiz van Bijzonder Beheer ontvangen. Bijna 3000 euro, een fantastisch resultaat van een even fantastische avond. Bij deze nogmaals dank aan het organisatie comité, bestaande uit Kim, Nadia, Gerda, Roos, Jordie, Carina, Ruud, Fati, Indrani, Anneke, Piet en Lonneke!

En dat is slechts een deel van de totale sponsorrekening!

De sponsorrekening blijft nog openstaan tot eind februari, dus ben voor degene die nog een bijdrage willen doen voor
Het Nationaal Ouderenfonds
…
het kan nog!!!

Afgelopen week kregen wij trouwens een voorbeeld van één van de mooiste dingen die onze actie kan voortbrengen. Naar aanleiding van ons avontuur en de aandacht voor Het Nationaal Ouderenfonds, is één van onze Rabobank collega’s op bezoek gegaan bij een oudere buurvrouw… gewoon een koffiegesprek…. even wat aandacht… zo waardevol in deze snelle en eenzame wereld. Dank je wel om dit met ons te delen!!!

En dan gaan we langzaam van terugkijken naar vooruitkijken….  Want het kriebelt… en niet alleen van de lentekriebels… de spanning, de adrenaline, de ontlading na alle spannende hoogtepunten, het is verslavend! We houden jullie nog even in spanning, maar semi-concrete plannen die zijn er al! Passend bij ons wensenlijstje;  actie, avontuur, wedstrijdelement, rijvaardigheden, puzzelen, minimaal 9 dagen, goed georganiseerd, prachtige routes, inclusief avondeten 😉, af en toe wat nachtrust én een fantastisch deelnemersveld! En we denken dat allemaal gevonden te hebben… just wait and see 😊.

 

The week after…

Geplaatst op door
1

We zijn weer thuis! Na ruim anderhalve week vol spanning, sensatie en veel avontuur volgt een week van afkicken van de continue adrenaline kick… En wij kunnen je vertellen, dat is echt afkicken….

Na 11 dagen rally waarin wij ALTIJD AAN staan, waarin we ieder moment met iedere vezel in ons lijf leven, is het even omschakelen naar het ‘gewone’ leventje. In ons achterhoofd weten we écht wel wat een geweldig leven we hebben, vol met geliefden om ons heen, in goede gezondheid, met een uitdagende en interessante baan, met een fantastisch sociaal leven, met volop vakanties in het vooruitzicht, met een prachtig huis en andere materiële zaken.. maar toch…

Zondagochtend werden we wakker in het prachtige Praag! Nog nagenietend van de overwinning van de vorige avond. We kijken elkaar aan en beseffen… WE DID IT! WE WON! Toch wel een beetje trots op onszelf en vooral ook op elkaar. Teamwork van het hoogste niveau! Ilse, we zijn een topteam, ik heb van iedere minuut genoten!!! Daarnaast hebben natuurlijk ook een nog veel groter team waar we jaar-op-jaar op kunnen terugvallen… onze fantastische back office! Samen hebben we hebben echt gewonnen!

Na deze overwinning begint ook het inpakken, terug naar huis. Ons gezin weer in de armen sluiten na 13 lange dagen (11 dagen rally en 2 reisdagen naar start en vanaf finish). Ondanks dat we tijdens de rally worden geleefd, hebben we manlief, kids, ouders, broers, zussen, … gemist!

Zondagochtend volgt er in Praag nog een laatste aantreden, onder de ‘Sieger’ boog door en laatste interview met Horst. En dan vertrekken we rond 10 uur naar huis. Ilse trapt de dag af, zoals gewoonlijk… Esther begint aan het laatste blog… Na twee uurtjes schieten we al op, nog 100 km naar Frankfurt…. We gaan samen nog een laatste keer lunchen en daarna wisselen. Einde rallymodus, start Rabobank modus. De werklaptop gaat aan en Ilse start met het voorlezen van de MT vergaderstukken. Cruisend door Duitsland met 150-160 kilometer per uur vliegen we de vergaderstukken door. Op dat punt zijn we snel geland… Wet- en regelgevingsvraagstukken, inrichtingsvraagstukken, boekhoudkundige issues, … we zien ze allemaal voorbij komen.

Na 13 dagen bijna alleen maar zon, zit het weer vandaag even niet mee… Van motregen rijden we midden Duitsland de stortbuien in… ruitenwissers kunnen maar net bijhouden… Ondertussen zijn er ook een aantal snelwegen ‘gesperrt’ waardoor we een alternatieve route moeten zoeken. Qua timing komen we lastig uit… rond etenstijd in Eindhoven. We checken even met het thuisfront en besluiten naar Wijchen te rijden, daar gelijk de auto uit te pakken. Rond 21 uur word ik door manlief en kids opgehaald! Heerlijk om elkaar weer in de armen te sluiten! Ilse gaat nog snel Skip halen en daarna gaat al snel het licht uit. Thuis in België wordt de ‘rally rommel’ even in de gang geparkeerd en duik ook ik mijn bed in.

Maandagochtend 6 uur gaat de wekker… VROEG!!!! Laptop, handtas, Rabobank pas… check.. onderweg naar Eindhoven…Nooit file, maar juist deze ochtend start ik in de file… Maar ach… ik zit in de mijn ‘natural habitat’.. in de auto dus 😊. Op kantoor aangekomen komen we de ene na de andere enthousiaste collega tegen! Zo leuk om zoveel enthousiaste reacties te krijgen op ons avontuur!!!  We raken niet uitgepraat over onze rally, maar ‘duty calls’…  van overleg naar overleg… om half vijf gaan onze kaarsjes langzaam uit. Onderweg naar huis dan maar.

Dinsdagochtend start Ilse bij Carglass… de voorruit heeft de rally overleefd, maar toch fijn om er weer een nieuwe in te hebben! Daarna heeft ze een goed gekozen thuiswerkdag 😊. Ik zit dinsdag op kantoor, maar dat valt niet mee, ik beleef de dag in een soort van slowmotion. Ben blij als de dag voorbij is…

Woensdag een dagje verlof voor Esther, die hoestend en proestend in haar bed blijft… De vermoeidheid moet er blijkbaar toch even uit. Ilse sluit aan bij de lunch, georganiseerd door het comité van de Nieuwsjaarsquiz van Rabobank Bijzonder Beheer, om alvast alle vlogs en verhalen te delen. Donderdag zijn we beiden weer op kantoor, goede en constructieve overleggen waarbij de koers voor 2019 nog duidelijker wordt neergezet! Concrete doelen, resultaat gericht maar met oog voor de mens, dus ook vitaliteit staat deze dag op het programma. Rob de Haan van Full Potential, de personal trainer van Ilse, sluit samen met ons de dag af. Een mooie presentatie waarbij alles draait om mindset en jezelf uitdagen buiten je comfort zone (ons niet onbekend 😉), gevolgd door een workout. Blijft zo belangrijk om fit in het leven te staan!

En dan is het alweer vrijdag. Voor het eerst in 2019 weer de schoolbanken in, ook dat is weer even schakelen. Hedge accounting en income taxes staan voor vandaag op het programma. Tja, dat is even wat anders dan coordinaten en luchtballonavonturen 😊. Gelukkig schijnt de zon en daarmee komen na de noordelijke ijstemperaturen gelijk de lentekriebels… Heerlijk gevoel waar we even van genieten!

Eind van de middag staat voor Ilse nog een bezoekje naar het oogcentrum op de agenda.

Last minute besluit Esther om Ilse te begeleiden, best handig aangezien Ilse niets ziet zonder haar lenzen… Conclusie van het oogcentrum zorgt voor een brede glimlach bij Ilse, ze is nog te jong voor replacement lenzen!!! Joehoe!!! Met dit goede nieuws wordt het weekend ingeluid! Vrijdagavond op de bank, beentjes omhoog, glaasje Port en even niets doen.

Het weekend staat bij Ilse in het teken van het uitbouwen van de auto en bij Esther van het opruimen van rally spullen, ze mogen weer een jaartje de garage in. De beelden van de laatste etappe komen binnen (Vlog 11)… nog één keer terugblikken op de laatste monsteretappe en onze overwinning. WE DIT IT!!!!!

En dan komt het moment van weemoed… Alles uitgebouwd, alles opgeruimd, alles schoongemaakt…  Wij kijken terug op een fantastische reis, een enorm avontuur wat dit jaar onwaarschijnlijk spannende momenten kende! Wij hebben iedere minuut genoten, van de reis, van de deelnemers, van de omgeving, van de hoogte- en dieptepunten en van jullie! Dank aan onze lieve volgers voor jullie support en reacties, zo leuk om te lezen!

Onze eerste dank gaat uit naar ons thuisfront! Die ons ieder jaar weer laten gaan, die ons de kans geven om ons hart te volgen en voluit te leven! Daarnaast onze werkgever Rabobank, die deze RaboGirls ons in alle bochten van dit avontuur ondersteunt.

Dank aan onze back office groep en dan speciaal aan Hans, Joyce, Marianne, Marcel, Gonny, Simone en eenieder die we waarschijnlijk tekort doen!

Een enorm dank je wel aan Jurgen van Hoof van M54 Beeldcreaties, onze vlogger die menig (nachtelijk) uurtje voor ons klaar stond. Zowel voor de prachtige montage van onze amateur beelden die hij keer op keer tot een professioneel eindresultaat wist te maken, als voor de nachtelijke appjes, morele support en CarPorn video! Je bent echt een topper!

Dank aan Imca van de Weem voor de prachtige foto’s bij de start van ons avontuur!

 

 

 

Dank aan Paul Langeslag die óók dit jaar weer de Audi tot echte rally auto wist om te toveren.. en ook visa versa!

 

 

 

Dank aan Rens van Mil van vMil&vMil voor de waanzinnig mooie bestickering van de Audi. We hebben menig hoofd onderweg om zien draaien!!! Deze twee ijsprinsessen kwamen goed voor de dag!

 

Dank aan Fariborz van Lescam voor het beschikbaar stellen van de dashcam zodat ook de meest spannende momenten op camera stonden!

Een enorm dank je wel aan de deelnemers van Rallye8000 editie 2019! Een fantastische groep met teamspirit, mensen die we hopelijk volgend jaar wederom treffen!

Dank aan de organisatie – Horst en Uwe – voor de routes en de, af te toe wat moeizame, hotelovernachtingen en diners. Speciale dank aan Andrea, van Praxis Essgenuss, dankzij haar heerlijke versnaperingen en drankjes bleven wij ook fit tíjdens de rally! Till en Fabian voor de goede wedstrijdbegeleiding en prachtige videobeelden en foto’s!

En last but not least… gaat onze dank uit naar de talrijke sponsoren, bedrijven, collega’s, vrienden en kennissen die met hun financiële bijdragen ervoor zorgen dat we zometeen een prachtige cheque gaan overdragen aan Het Nationaal Ouderenfonds!

Monsteretappe naar de FINISH! – vrijdag 8 febr en zaterdag 9 febr

Geplaatst op door
1

De laatste etappe start op vrijdag 8 februari. Op voorhand weten we dat we de nacht overslaan en dat ons een monstertocht te wachten staat! Want van Jyväskylä naar Praag is het ruim 2000 kilometer rijden en een bootovertocht van Helsinki naar Tallinn.

Deze boot hebben we de avond van te voren gelukkig al geboekt. Ondanks dat we pas tegen 12 uur ’s avonds in het hotel waren, besloten we om al uit te zoeken welke rederij we moesten hebben. En…. We hebben weer fast lane tickets gevonden! Wat een lol hebben we daar op voorhand toch altijd weer over… We verwachten dat geen enkel ander team deze optie heeft gekozen en dus verheugen we ons op de verbaasde gezichten 😊

Om 2 uur ’s nachts gaat het licht uit en dus voelt het vroeg, heel vroeg als de wekker om zeven uur weer gaat. Eigenlijk niet helemaal de gewenste voorbereiding voor deze monsterrit. We ontbijten uitgebreid want voorlopig is er geen tijd en ruimte om uitgebreid te stoppen. Vervolgens alles de auto in…. die deze nacht in de parkeergarage van het hotel heeft gestaan. Ook wel een keer fijn dat alles ontdooid is 😊

Het heeft gesneeuwd vannacht en het is glad in Jyväskylä… We draaien rond 9 uur de snelweg op en zorgen dat we vooral kilometers maken! We moeten immers de boot halen en hebben maar een half uur speling, ondanks dat de organisatie de vertrektijd een half uur vervroegd heeft. Onderweg snel tanken en in Helsinki goed uitkijken naar de juiste vertrek terminal. We sluiten als laatste auto aan in de incheck rij voor de boot… maar dan… wat een lol, we krijgen een priority ticket voor aan de spiegel en mogen alles en iedereen voorbij rijden. Binnen !!! Bye bye zwaai zwaai… we zetten de auto helemaal vooraan, beneden in de boot neer. Zometeen in Estland zijn wij de eerste die eraf mogen! Snel uit de auto en de boot in, op zoek naar de kapitein voor de eerste opdracht. Hele boot afgezocht, maar helaas… de kapitein zit al in de stuurhut.

Het is druk aan boord en dus besluiten we rustig in de conform lounge te gaan zitten. Een goed bestede 20 euro, gratis drankjes en versnaperingen. Én een super vriendelijke hostess die nog tot 2-maal de kapitein belt om te vragen of hij alsjeblief naar benden wil komen. Maar ook haar lukt het niet. Dan gaan we maar voor het alternatief.. een foto met zijn foto… het blijkt niet goed genoeg te zijn. Een ander team was heel vroeg op de boot en heeft de kapitein wel gevonden.

Voor de bierviltjes contest gaan we wederom naar de ferry crew. De aardige hostess stuurt ze een collega naar het magazijn onderin de boot om een bierviltje uit Estland te halen. Yes! Die hadden we nog niet!

Om 14 uur Finse tijd volgt de volgende opdracht.. Een Sodoku opgave. We hadden onze Back Office reeds geïnformeerd en ontvingen al allerlei tips en hulpmiddelen. Na 90 seconden hebben we onze oplossing ingestuurd! Net geklopt door een ander team, maar toch een goede tweede!!! Onze back office dubbelcheckt de uitkomsten, geen speld tussen te krijgen! Wederom dank!!!

We naderen Estse bodem en gaan richting auto. Als één van de eerste de boot af, gas erop en snel liggen we al 20 kilometer voor op de overige deelnemers. We vliegen over de door Europa gesponsorde Estse wegen, spiegelglad en goed te berijden. Onderweg verbazen we ons over de netheid van de omgeving en tankstations en de vriendelijke mensen. Vooraf waren we beiden regelmatig gewaarschuwd voor deze landen, maar wij merken er weinig van.

Op de boot kwam de volgende opdracht al binnen, een foto maken met een politie agent in Riga, geboeid met handboeien. En een CarPorn film maken. Deze laatste opdracht zetten we snel door naar Jurgen van Hoof, onze vlogger die al over het nodige beeldmateriaal beschikt! Topper!!!

Voor de politie opdracht brengen we eerst alle politie stations in beeld, daarna bellen we er een aantal om zeker te zijn dat het politiebureau open is als we daar begin van de avond aankomen.

Het is rond 20 uur als we Riga binnenrijden, in de stad is de weg slecht en vol met sneeuw en ijs. We vinden het politiebureau en moeten aanbellen om binnen te komen. Vijf politieagenten kijken ons streng aan, we leggen onze opdracht uit, hebben zelfs Google Translate ingeschakeld. Na enige overredingskracht, krijgen we ze gelukkig zover! Yes! Mission accomplished!

We gaan wat eten bij de McDonalds voordat we koers zetten naar Lodz en Warschau. Esther valt inmiddels om van de slaap en pakt een kussen om wat bij te slapen… het zal nodig zijn! Onderweg wordt er één keer gestopt om goed op de kaart te kijken. Wit Rusland mogen we zonder visum niet inrijden en dus moeten we de route goed in kaart brengen!

De opdrachten voor Warschau en Lodz komen ook binnen! Zoals gebruikelijk zetten we ze gelijk door naar onze Back Office. We moeten een foto maken van het hele team met de actuele dienstregeling op het centraal station in Warschau, Bigos (een Poolse stoofschotel) bestellen in Warschau en het bonnetje doorsturen. Vervolgens moeten we daarna door naar Lodz  om 4 verschillende kabouters te fotograferen met één van de teamleden erop.

Back Office gaat direct aan de slag met alle opdrachten. Foto’s van de kabouters komen al snel de Whatssapp groep binnen, inclusief de kaart en adressen. Echt super! De opdracht met Bigos is voor hen wat moeilijker en dus gaan de dames zelf hiermee aan de slag. Restaurants worden gebeld en gemaild, maar er volgt weinig reactie…. Dan maar deze kennis gaan halen bij het Hilton Hotel. We krijgen een adres in Warschau.

Net voor Warschau wisselen we nog snel, Esther heeft even heerlijk een uurtje geslapen en kruipt weer enigszins fit achter het stuur. De opdracht met dienstregeling op het station is snel uitgevoerd en we rijden door naar het adres van het restaurant voor Bigos. Helaas… ze hebben het niet, maar hun dependance wel. YEEEHHHHHH. In een prachtig pand vinden we een hip restaurant! Dito hip uitgangspubliek en forse bodyguard… EN BIGOS!!!! YES! Conform opdracht posten we het bonnetje in de Whatsapp groep… Tja.. de groep achter ons, weet nu precies waar ze heen moeten rijden.. dat is een beetje jammer… Maar dan de bigos, let wel om 5.30 uur, een stinkende auto, het zag er ook een beetje tja hoe zullen we het zeggen , diarree achtig uit, maar Esther bestempelde het als een heerlijk ontbijtje haha … Ze heeft er van genoten. Ilse daarentegen ging op zoek naar een croissanterie in de volgende plaats Lodz en heeft daar haar ontbijtje gescoord. Zo gingen we met volle maagjes weer verder op onze tour.

Er volgt een nieuwe opdracht voor Lodz, de volgende plaats die we gaan bereiken, dank voor de Back Office (Hans)  die in het midden van de nacht alle kabouters traceert met kaart en adressen aanlevert. De opdracht was immers om met 4 verschillende kabouters op de foto te gaan en die hadden zich verstopt in heel de stad. Lekker ook al dat een richtingsverkeer in Lodz maar we waren dus goed voorbereid namens de Backoffice en zo hadden wij binnen no time 4 kabouters op de foto….We tanken wederom, gooien er weer een grote koffie in en door…. Op naar Praag joehoe….

We rijden dwars door Polen, de weg wordt langzaam beter… Het laatste uur hebben we het erg moeilijk, we rijden al 29 uur non stop … en dat na anderhalve week zware inspanning … blij als we om 14 uur het hotel in Praag bereiken. Een prachtig hotel! Maar voor we het hotel bereiken, kunnen de dames zich niet bedwingen, want immers jullie genieten allemaal van onze zangkwaliteiten, we besluiten een video tijdens het rijden op te nemen met als titel… We are the champion! Want stel je nou eens voor dat we gaan winnen, dan hebben we toch mooi een video …. Een andere opdracht was voor het bereiken van Praag een CarPorn film van de auto te hebben gemaakt. Voor wie niet weet wat car porn is, kijk eens op Youtube (zijn wij ook geweest haha)… Onze Jurgen van M54 Beeldcreaties heeft ons geholpen , is ein ganz tolles Film geworden. Wellicht zien jullie hier nog iets van terug in de vlog haha

Bij aankomst blijkt het hotel geen parkeerfaciliteiten, niet heel gek als je als hotel midden in de stad ligt en moeten we 1,5 km verderop parkeren. Daar maken we dan direct gebruik van een heerlijk Italiaans restaurant om te lunchen. In het hotel aangekomen checken we de post, we verwachten namelijk post uit Nederland met… bierviltjes. Juist ja… de laatste opdracht! En ook deze gelukt lieve Back Office!!!

Vervolgens rusten we wat uit op de kamer, nemen we een douche en bad en kleden we ons feestelijk wit aan voor het Ziegersdiner … vanavond wordt bekend wie de winnaar wordt van Rallye8000 2019…. Er wordt een ganzendiner geserveerd … en ja ja voor Ilse kip met rijst haha… de spanning stijgt, ook vanuit de back office krijgen we veel appjes dat ook daar de spanning stijgt, Zo rond 2130 uur komt dan eindelijk de uitslag ….

JAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHH…  we blijken winnaar van deze editie van de Rallye8000… Hoe fantastisch is dat… als enige damesteam en dan ook nog eens Nederlands tussen alle Duitsers en Zwitsers… we zijn super super blij! En tegelijk zijn we uber moe .. wat een heftige anderhalve week, we vallen zowat met de neus in de gans dus moeten we echt naar bed, waar we dan ook direct in slaap vallen en doorslapen tot we wakker worden van de wekker waarbij we allebei de gedachten hadden, wie heeft die wekker midden in de nacht gezet? Haha… bleek gewoon 7 uur en dus opstaan….

Zondagochtend, de laatste dag breekt aan, we ontbijten uitgebreid en dan worden we om 9 uur buiten verwacht onder de Ziegersboog… hier wachten we op de overige deelnemers en om 10 uur is het dan zover, een kort interview en vervolgens vertrekken we vanuit Praag naar Nederland, Appeltje eitje natuurlijk na ruim 8000 km… We veranderen onze auto direct in een Rabo office en zijn gedurende de hele dag aan het werk, MT s voorbereiden, emails weg werken, rapporten lezen en vervolgens blog schrijven, fotos uitzoeken en versturen en zo ook de films naar Jurgen voor het maken van de vlogs… Hier eindigt onze fantastische reis… wat hebben wij genoten en veel meegemaakt, wij hopen dat wij jullie een beetje mee hebben kunnen genieten van onze blogs en vlogs. Graag maken wij iedereen attent op het feit dat er voorlopig nog steeds gedoneerd kan worden voor het Nationaal Ouderenfonds. Eind feb / begin maart zullen wij de eindstand bekend maken en zullen wij de cheque gaan overhandigen aan Daan Krijger van het Nationaal Ouderenfonds! Dus heb je nog niet gedoneerd, doe het nu! www.ascoldasfire.nl/doneer-nl 

Van Lapland in de lappenmand…. – dag 9

Geplaatst op door
2

Van Lapland in de lappenmand… een spannende dag vandaag.. misschien zelfs een beetje te spannend voor deze twee dames… en dat gebeurt niet vaak

De dag begon vroeg. Na drie dagen Muonio pakken we de auto weer in, althans dat is de bedoeling. Het is nog steeds koud, écht koud, ’s nachts nog steeds beneden de -30 graden Celsius. Na drie dagen in deze koude vindt de skibak het welletjes en besluit niet meer open te gaan. Alle bepakking in de auto dus, gelukkig past het. We rijden bij ons knusse houten huisje aan het ijsmeer weg om te ontbijten in het restaurant van het hotel. Helaas komen we de heuvel richting het restaurant niet op… snel naar binnen rennen om een grote sterke auto te halen die ons even snel het heuveltje op kan trekken.. Veel zin om sneeuwkettingen te leggen bij -30 hebben we namelijk niet.

De sleepkabel is snel gelegd en binnen no time staan we voor het restaurant. We ontbijten en zorgen voor koffie voor onderweg. Om half acht checken we uit en rijden we richting Levi om te gaan ballonvaren. We zijn er klokslag half negen… de luchtballon wordt uitgerold en alles wordt klaargezet om te vertrekken. Esther twijfelt even of ze wel wil instappen, want er is weinig zicht, veel wolken en het sneeuwt een beetje. Maar de ballonvaarder is overtuigd en wil door de wolken heen, daarboven schijnt de zon.

Met z’n 11-en stappen we in en in sneltreinvaart gaan we omhoog. De wind pikt de ballon op en we ‘varen’ snel boven de wolken. Prachtig in het zonnetje en met behoorlijk tempo drijven we met de wind mee. De ballonvaarder besluit om wat lager te gaan vliegen om elanden en rendieren te spotten… We vliegen laag over de boomtoppen heen.. En dan…. gaat het fout… grandioos fout… we raken eerst een paar boomtoppen, maar blijven hoogte verliezen.. vliegen recht tegen een paar bomen aan. Paniek, iedereen onder in de mand en bakken sneeuw en takken vallen in de mand. Gelukkig pakt de ballon op en pakken we hoogte. We vliegen verder, maar het plezier is even weg. Koude voeten van de sneeuw in de mand en de spanning… Er blijft onrust bij de ‘bemanning’, de gasflessen zijn bevroren en vol spanning turen ze naar beneden en op hun navigaties… We krijgen geen informatie en worden zelf ook onrustig. Na een kleine twee uur gaan we landen, maar niet op een prachtig vlak meer, maar wederom tussen de bomen… Later horen we dat de landingsplek gemist is en de gasflessen leeg waren…

Maar goed… we staan op de grond… in de diepe sneeuw en het is -20 graden. Om warm te blijven worden we gevraagd om de mand te verlaten en door de sneeuw te lopen.. Niet simpel als je tot boven de knie wegzakt.. We zijn in de middle of nowhere geland, staan in de diepe sneeuw en krijgen instructies om in één bepaalde richt4ing te lopen. Esther schiet in de survival modus en zoekt locatie op google maps, informeert de anderen over de huidige locatie, stuurt beelden van de omgeving door naar de deelenerms die niet zijn meegevlogen en informeert naar de temperatuur van iedere handen en voeten… We lopen een half uur in de aangewezen richting en wachten daar tot de sneeuwscooter komt. Ruim 5 kilometer is het naar bewoonde wereld. We mogen achterop de aanhanger mee en komen als echte ijsprinsesjes aan bij de verzamelplek van de ‘achterblijvers’. De deelnemers die niet zijn meegevaren, zijn met de overgebleven auto’s achter ons aan gereden. We hebben de luxe om in bevroren toestand gelijk in een warme auto te stappen en worden door onze ‘chauffeurs van dienst’ naar het dichtsbijzijnde restaurant gebracht om op te warmen. Een fantscihe locatie trouwens, heerlijk tradiiotneel Fins, zowel de lekkernijen als de aankleding. Een plekje om te onthouden!

Een uurtje acclimatiseren en we beginnen aan onze monstertrip. Door ons survival avontuur vertrekken we later dan gepland… 800 kilometer deels door de binnenlanden van Finland, ETA 22u zonder stops. Een prachtig mooie rit is het wel! We rijden stukken binnendoor, smalle en besneeuwde wegen en zien elanden lopen. Ook hier is het wel even spannend, op de smalle weggetje komen we een grote vrachtwagen tegen die besluit om de binnenbocht te nemen…. Esther stuurt de auto deels de sneeuwhoop in en we hebben wederom twee engeltjes op onze schouders zitten vandaag… Misschien vanavond toch ook maar een casino op zoeken 😊.

Inmiddels is het 16u en gaat  zon gaat onder en we draaien de snelweg op… kilometers maken… Om een déjà vu met vorige avonden te voorkomen, besluiten we om onderweg te gaan eten. We zoeken een Italiaans restaurant net voorbij Oulu en genieten even van het heerlijke eten en een rustmomentje. Na het eten besluiten we om de skibak nog eens te proberen.. Het lukt! Het is hier nog maar -5 graden en blijkbaar heeft dat de auto deels ontdooit. De bagage snel bovenin zodat we de komende uren weer bij ons proviant kunnen.

Daarna de weg weer op… en er gelijk weer af… De auto trilt aan alle kanten.. wat is dat nou toch weer???? Iets verkeerd gedaan met de skibak???? Toch maar even stoppen. De skibak is gelukkig dicht… we hakken wat sneeuw bij één van de wielen weg en gelukkig is daarmee het probleem verholpen. Opnieuw de snelweg op en ETA wordt 24u in Jyväskylä!