The week after…

We zijn weer thuis! Na ruim anderhalve week vol spanning, sensatie en veel avontuur volgt een week van afkicken van de continue adrenaline kick… En wij kunnen je vertellen, dat is echt afkicken….

Na 11 dagen rally waarin wij ALTIJD AAN staan, waarin we ieder moment met iedere vezel in ons lijf leven, is het even omschakelen naar het ‘gewone’ leventje. In ons achterhoofd weten we écht wel wat een geweldig leven we hebben, vol met geliefden om ons heen, in goede gezondheid, met een uitdagende en interessante baan, met een fantastisch sociaal leven, met volop vakanties in het vooruitzicht, met een prachtig huis en andere materiële zaken.. maar toch…

Zondagochtend werden we wakker in het prachtige Praag! Nog nagenietend van de overwinning van de vorige avond. We kijken elkaar aan en beseffen… WE DID IT! WE WON! Toch wel een beetje trots op onszelf en vooral ook op elkaar. Teamwork van het hoogste niveau! Ilse, we zijn een topteam, ik heb van iedere minuut genoten!!! Daarnaast hebben natuurlijk ook een nog veel groter team waar we jaar-op-jaar op kunnen terugvallen… onze fantastische back office! Samen hebben we hebben echt gewonnen!

Na deze overwinning begint ook het inpakken, terug naar huis. Ons gezin weer in de armen sluiten na 13 lange dagen (11 dagen rally en 2 reisdagen naar start en vanaf finish). Ondanks dat we tijdens de rally worden geleefd, hebben we manlief, kids, ouders, broers, zussen, … gemist!

Zondagochtend volgt er in Praag nog een laatste aantreden, onder de ‘Sieger’ boog door en laatste interview met Horst. En dan vertrekken we rond 10 uur naar huis. Ilse trapt de dag af, zoals gewoonlijk… Esther begint aan het laatste blog… Na twee uurtjes schieten we al op, nog 100 km naar Frankfurt…. We gaan samen nog een laatste keer lunchen en daarna wisselen. Einde rallymodus, start Rabobank modus. De werklaptop gaat aan en Ilse start met het voorlezen van de MT vergaderstukken. Cruisend door Duitsland met 150-160 kilometer per uur vliegen we de vergaderstukken door. Op dat punt zijn we snel geland… Wet- en regelgevingsvraagstukken, inrichtingsvraagstukken, boekhoudkundige issues, … we zien ze allemaal voorbij komen.

Na 13 dagen bijna alleen maar zon, zit het weer vandaag even niet mee… Van motregen rijden we midden Duitsland de stortbuien in… ruitenwissers kunnen maar net bijhouden… Ondertussen zijn er ook een aantal snelwegen ‘gesperrt’ waardoor we een alternatieve route moeten zoeken. Qua timing komen we lastig uit… rond etenstijd in Eindhoven. We checken even met het thuisfront en besluiten naar Wijchen te rijden, daar gelijk de auto uit te pakken. Rond 21 uur word ik door manlief en kids opgehaald! Heerlijk om elkaar weer in de armen te sluiten! Ilse gaat nog snel Skip halen en daarna gaat al snel het licht uit. Thuis in België wordt de ‘rally rommel’ even in de gang geparkeerd en duik ook ik mijn bed in.

Maandagochtend 6 uur gaat de wekker… VROEG!!!! Laptop, handtas, Rabobank pas… check.. onderweg naar Eindhoven…Nooit file, maar juist deze ochtend start ik in de file… Maar ach… ik zit in de mijn ‘natural habitat’.. in de auto dus 😊. Op kantoor aangekomen komen we de ene na de andere enthousiaste collega tegen! Zo leuk om zoveel enthousiaste reacties te krijgen op ons avontuur!!!  We raken niet uitgepraat over onze rally, maar ‘duty calls’…  van overleg naar overleg… om half vijf gaan onze kaarsjes langzaam uit. Onderweg naar huis dan maar.

Dinsdagochtend start Ilse bij Carglass… de voorruit heeft de rally overleefd, maar toch fijn om er weer een nieuwe in te hebben! Daarna heeft ze een goed gekozen thuiswerkdag 😊. Ik zit dinsdag op kantoor, maar dat valt niet mee, ik beleef de dag in een soort van slowmotion. Ben blij als de dag voorbij is…

Woensdag een dagje verlof voor Esther, die hoestend en proestend in haar bed blijft… De vermoeidheid moet er blijkbaar toch even uit. Ilse sluit aan bij de lunch, georganiseerd door het comité van de Nieuwsjaarsquiz van Rabobank Bijzonder Beheer, om alvast alle vlogs en verhalen te delen. Donderdag zijn we beiden weer op kantoor, goede en constructieve overleggen waarbij de koers voor 2019 nog duidelijker wordt neergezet! Concrete doelen, resultaat gericht maar met oog voor de mens, dus ook vitaliteit staat deze dag op het programma. Rob de Haan van Full Potential, de personal trainer van Ilse, sluit samen met ons de dag af. Een mooie presentatie waarbij alles draait om mindset en jezelf uitdagen buiten je comfort zone (ons niet onbekend 😉), gevolgd door een workout. Blijft zo belangrijk om fit in het leven te staan!

En dan is het alweer vrijdag. Voor het eerst in 2019 weer de schoolbanken in, ook dat is weer even schakelen. Hedge accounting en income taxes staan voor vandaag op het programma. Tja, dat is even wat anders dan coordinaten en luchtballonavonturen 😊. Gelukkig schijnt de zon en daarmee komen na de noordelijke ijstemperaturen gelijk de lentekriebels… Heerlijk gevoel waar we even van genieten!

Eind van de middag staat voor Ilse nog een bezoekje naar het oogcentrum op de agenda.

Last minute besluit Esther om Ilse te begeleiden, best handig aangezien Ilse niets ziet zonder haar lenzen… Conclusie van het oogcentrum zorgt voor een brede glimlach bij Ilse, ze is nog te jong voor replacement lenzen!!! Joehoe!!! Met dit goede nieuws wordt het weekend ingeluid! Vrijdagavond op de bank, beentjes omhoog, glaasje Port en even niets doen.

Het weekend staat bij Ilse in het teken van het uitbouwen van de auto en bij Esther van het opruimen van rally spullen, ze mogen weer een jaartje de garage in. De beelden van de laatste etappe komen binnen (Vlog 11)… nog één keer terugblikken op de laatste monsteretappe en onze overwinning. WE DIT IT!!!!!

En dan komt het moment van weemoed… Alles uitgebouwd, alles opgeruimd, alles schoongemaakt…  Wij kijken terug op een fantastische reis, een enorm avontuur wat dit jaar onwaarschijnlijk spannende momenten kende! Wij hebben iedere minuut genoten, van de reis, van de deelnemers, van de omgeving, van de hoogte- en dieptepunten en van jullie! Dank aan onze lieve volgers voor jullie support en reacties, zo leuk om te lezen!

Onze eerste dank gaat uit naar ons thuisfront! Die ons ieder jaar weer laten gaan, die ons de kans geven om ons hart te volgen en voluit te leven! Daarnaast onze werkgever Rabobank, die deze RaboGirls ons in alle bochten van dit avontuur ondersteunt.

Dank aan onze back office groep en dan speciaal aan Hans, Joyce, Marianne, Marcel, Gonny, Simone en eenieder die we waarschijnlijk tekort doen!

Een enorm dank je wel aan Jurgen van Hoof van M54 Beeldcreaties, onze vlogger die menig (nachtelijk) uurtje voor ons klaar stond. Zowel voor de prachtige montage van onze amateur beelden die hij keer op keer tot een professioneel eindresultaat wist te maken, als voor de nachtelijke appjes, morele support en CarPorn video! Je bent echt een topper!

Dank aan Imca van de Weem voor de prachtige foto’s bij de start van ons avontuur!

 

 

 

Dank aan Paul Langeslag die óók dit jaar weer de Audi tot echte rally auto wist om te toveren.. en ook visa versa!

 

 

 

Dank aan Rens van Mil van vMil&vMil voor de waanzinnig mooie bestickering van de Audi. We hebben menig hoofd onderweg om zien draaien!!! Deze twee ijsprinsessen kwamen goed voor de dag!

 

Dank aan Fariborz van Lescam voor het beschikbaar stellen van de dashcam zodat ook de meest spannende momenten op camera stonden!

Een enorm dank je wel aan de deelnemers van Rallye8000 editie 2019! Een fantastische groep met teamspirit, mensen die we hopelijk volgend jaar wederom treffen!

Dank aan de organisatie – Horst en Uwe – voor de routes en de, af te toe wat moeizame, hotelovernachtingen en diners. Speciale dank aan Andrea, van Praxis Essgenuss, dankzij haar heerlijke versnaperingen en drankjes bleven wij ook fit tíjdens de rally! Till en Fabian voor de goede wedstrijdbegeleiding en prachtige videobeelden en foto’s!

En last but not least… gaat onze dank uit naar de talrijke sponsoren, bedrijven, collega’s, vrienden en kennissen die met hun financiële bijdragen ervoor zorgen dat we zometeen een prachtige cheque gaan overdragen aan Het Nationaal Ouderenfonds!

Van Lapland in de lappenmand…. – dag 9

Van Lapland in de lappenmand… een spannende dag vandaag.. misschien zelfs een beetje te spannend voor deze twee dames… en dat gebeurt niet vaak

De dag begon vroeg. Na drie dagen Muonio pakken we de auto weer in, althans dat is de bedoeling. Het is nog steeds koud, écht koud, ’s nachts nog steeds beneden de -30 graden Celsius. Na drie dagen in deze koude vindt de skibak het welletjes en besluit niet meer open te gaan. Alle bepakking in de auto dus, gelukkig past het. We rijden bij ons knusse houten huisje aan het ijsmeer weg om te ontbijten in het restaurant van het hotel. Helaas komen we de heuvel richting het restaurant niet op… snel naar binnen rennen om een grote sterke auto te halen die ons even snel het heuveltje op kan trekken.. Veel zin om sneeuwkettingen te leggen bij -30 hebben we namelijk niet.

De sleepkabel is snel gelegd en binnen no time staan we voor het restaurant. We ontbijten en zorgen voor koffie voor onderweg. Om half acht checken we uit en rijden we richting Levi om te gaan ballonvaren. We zijn er klokslag half negen… de luchtballon wordt uitgerold en alles wordt klaargezet om te vertrekken. Esther twijfelt even of ze wel wil instappen, want er is weinig zicht, veel wolken en het sneeuwt een beetje. Maar de ballonvaarder is overtuigd en wil door de wolken heen, daarboven schijnt de zon.

Met z’n 11-en stappen we in en in sneltreinvaart gaan we omhoog. De wind pikt de ballon op en we ‘varen’ snel boven de wolken. Prachtig in het zonnetje en met behoorlijk tempo drijven we met de wind mee. De ballonvaarder besluit om wat lager te gaan vliegen om elanden en rendieren te spotten… We vliegen laag over de boomtoppen heen.. En dan…. gaat het fout… grandioos fout… we raken eerst een paar boomtoppen, maar blijven hoogte verliezen.. vliegen recht tegen een paar bomen aan. Paniek, iedereen onder in de mand en bakken sneeuw en takken vallen in de mand. Gelukkig pakt de ballon op en pakken we hoogte. We vliegen verder, maar het plezier is even weg. Koude voeten van de sneeuw in de mand en de spanning… Er blijft onrust bij de ‘bemanning’, de gasflessen zijn bevroren en vol spanning turen ze naar beneden en op hun navigaties… We krijgen geen informatie en worden zelf ook onrustig. Na een kleine twee uur gaan we landen, maar niet op een prachtig vlak meer, maar wederom tussen de bomen… Later horen we dat de landingsplek gemist is en de gasflessen leeg waren…

Maar goed… we staan op de grond… in de diepe sneeuw en het is -20 graden. Om warm te blijven worden we gevraagd om de mand te verlaten en door de sneeuw te lopen.. Niet simpel als je tot boven de knie wegzakt.. We zijn in de middle of nowhere geland, staan in de diepe sneeuw en krijgen instructies om in één bepaalde richt4ing te lopen. Esther schiet in de survival modus en zoekt locatie op google maps, informeert de anderen over de huidige locatie, stuurt beelden van de omgeving door naar de deelenerms die niet zijn meegevlogen en informeert naar de temperatuur van iedere handen en voeten… We lopen een half uur in de aangewezen richting en wachten daar tot de sneeuwscooter komt. Ruim 5 kilometer is het naar bewoonde wereld. We mogen achterop de aanhanger mee en komen als echte ijsprinsesjes aan bij de verzamelplek van de ‘achterblijvers’. De deelnemers die niet zijn meegevaren, zijn met de overgebleven auto’s achter ons aan gereden. We hebben de luxe om in bevroren toestand gelijk in een warme auto te stappen en worden door onze ‘chauffeurs van dienst’ naar het dichtsbijzijnde restaurant gebracht om op te warmen. Een fantscihe locatie trouwens, heerlijk tradiiotneel Fins, zowel de lekkernijen als de aankleding. Een plekje om te onthouden!

Een uurtje acclimatiseren en we beginnen aan onze monstertrip. Door ons survival avontuur vertrekken we later dan gepland… 800 kilometer deels door de binnenlanden van Finland, ETA 22u zonder stops. Een prachtig mooie rit is het wel! We rijden stukken binnendoor, smalle en besneeuwde wegen en zien elanden lopen. Ook hier is het wel even spannend, op de smalle weggetje komen we een grote vrachtwagen tegen die besluit om de binnenbocht te nemen…. Esther stuurt de auto deels de sneeuwhoop in en we hebben wederom twee engeltjes op onze schouders zitten vandaag… Misschien vanavond toch ook maar een casino op zoeken 😊.

Inmiddels is het 16u en gaat  zon gaat onder en we draaien de snelweg op… kilometers maken… Om een déjà vu met vorige avonden te voorkomen, besluiten we om onderweg te gaan eten. We zoeken een Italiaans restaurant net voorbij Oulu en genieten even van het heerlijke eten en een rustmomentje. Na het eten besluiten we om de skibak nog eens te proberen.. Het lukt! Het is hier nog maar -5 graden en blijkbaar heeft dat de auto deels ontdooit. De bagage snel bovenin zodat we de komende uren weer bij ons proviant kunnen.

Daarna de weg weer op… en er gelijk weer af… De auto trilt aan alle kanten.. wat is dat nou toch weer???? Iets verkeerd gedaan met de skibak???? Toch maar even stoppen. De skibak is gelukkig dicht… we hakken wat sneeuw bij één van de wielen weg en gelukkig is daarmee het probleem verholpen. Opnieuw de snelweg op en ETA wordt 24u in Jyväskylä!

 

Blog 5 zondag 3 februari 2019; Glibberen & glijden met een 2 wheel drive Audi

’s Morgens wakker worden en dan hoogwaardige kwaliteit thee kunnen zetten uit Iran. Gekregen van Fariborz, waar we ook de Lescam van lenen …. Super lekker hoor, we hebben een heel doosje meegekregen met allerlei soorten… we genieten ervan.

En ook vanmorgen ging de wekker vroeg… natuurlijk fantastisch geslapen in de suite, hoe kan het ook anders… maar vroeg was het wel weer…. Douchen, aankleden , deels de auto vast inpakken en dan het ontbijt in…. Scandic Tromso , een zeer luxe hotel, biedt een fantastisch ontbijt.. we nemen het ervan.. met volle maag stappen we om 8.15 met de rest van de bagage in de auto…. Alsnog haastend want we hadden het pasje van de hotelkamer tegen de mobiele telefoon aangehouden dus toen we na het ontbijt met de lift weer helemaal op de bovenste etage stonden, bleek de pas niet te werken… snel naar beneden… uiteraard een rij voor het uitchecken bij de receptie dus dat werd nog even racen …

We verlaten Tromso en worden nog voordat we Tromso uitrijden staande gehouden voor een alcohol controle. Gelukkig alles goed! Met zoveel kilometers nemen deze dames geen enkel risico dat we niet scherp achter het stuur zitten en dus zijn we heel zuinig met alcohol. De eerste bestemming van vandaag is Breivikeidet Fergekai. Hier stappen we op de ferry richting Svensby. Het is koukleumen bij de ferry, door ons vroeg vertrek staan we bijna een uur stil voor de boot en de tijd wordt gedood met wat squad oefeningen, beetje hangen in de auto en genieten van de gezondheidsdrankjes van de organisatie. Dank je wel Andrea van Praxis Essgenuss! Rond 10 uur rijden we langzaam de boot op, even acclimatiseren in de lounge, helaas staat de oven met verse koffiekoeken wel aan, maar is het restaurant nog niet open… Na een half uurtje snel weer richting auto om vervolgens gas te geven naar Lyngseidet. Ook hier moeten we de boot op, richting Olderdalen, en daar is niet heel veel speling qua tijd, maar we redden het allemaal… Blijft toch ook wel heel leuk om in colonne achter elkaar van boot naar boot te rijden, prachtig gezicht om alle rally auto’s door het ijskoude landschap te zien cruisen.

We houden rekening met een hele zware tocht vandaag, de navigaties gaven 506 kilometer en ruim 8 uur aan. En dan moeten we nog met twee ferries. Mede omdat we de ervaring van 2 jaar geleden richting Noordkaap nog vers in het geheugen hebben, houden we maar rekening met een lange dag…..

Vol goede moed vertrekken we vanaf de tweede boot richting Honningsvag. Het weer is droog en koud, onderweg tikken we ergens de -24 graden aan… We besluiten vandaag vooral door te rijden, om zo ver mogelijk te komen in het daglicht. Oh ja, we hebben hier maar enkele uren per dag licht. Zo komt de zon op rond 9 uur en gaat de zon al weer onder rond 14 uur en is het dus om 15 uur pikkedonker… we hebben dan ook elke keer het idee dat het veel later is …

 

Op de ferry komen we er trouwens achter dat we in de auto ook schade hebben. Niet fijn… Op dag 1 hebben we een (bezem) stok maar daarop nummer 4 gekregen. Die stok is vrij lang en lag op de achterbank… blijkbaar hebben we niet goed opgelet en heeft de stok de muziekbox volledig doorboord aan de linkerkant… pfff we balen er goed van, maar lossen dat in Nederland wel weer op. Overigens houdt de ruitschade het goed. We hebben flinke steenslag voor wie dat nog niet had meegekregen, zo n 15 centimeter met een tiental vertakkingen aan de bijrijderskant. Maar dat gaat ondanks de lage temperaturen buiten en de hoge temperaturen in de auto, gelukkig goed! Er zijn overigens nog 4 teams met ruitschade.

Helaas krijgen we om 12.45 vanuit de organisatie een Whatsappje met de tekst ‘Unfall’. We hoopten natuurlijk op een ‘algemeen’ ongeluk en dat dit een waarschuwing was voor eventuele file. Maar het blijkt team 14 Cool Running. Een ‘Ttotalschaden’ zoals de Duitse collega rijders het noemen. De Audi Q7 kan niet meer verder, ambulance, brandweer, politie en helikopter zijn onderweg. Gelukkig mankeren Volker en Mirco niets en gingen alle airbags uit. Team Dental Smile neemt hen mee en de bagage wordt overgepakt naar andere auto’s. Dit heeft de sfeer vandaag wel flink bepaald, in elk geval bij ons. We zijn nog voorzichtiger richting eindbestemming van de dag gereden. En oh wat was het glibberen en glijden. We zijn volgens één van de weinige, zo niet het enige team met een two wheel drive…. Dus vergt soms wat stuurwerk 😊 …

We blijven rijden en eten onderweg uit onze voorraadkast 😊… we hebben voldoende eten bij… dus af en toe duikt een van ons naar achteren, naar de cateringbox van Olivello Catering Lommel. Hierin hebben we dus proviand voor twee weken… we komen dus niks te kort.

We naderen eerst de stad Alta, dan nog 200 kilometer richting Honningsvag, de laatste plaats voor de Noordkaap. Met dus in ons achterhoofd de route 2 jaar geleden…. Maar wat valt het mee, geen sneeuwstormen en sneeuwduinen op de weg, dus we zijn veel sneller dan verwacht, om 18 uur in ons hotel The View. Daar zat nog wel een kleine uitdaging, het hotel ligt hoog… de eerste keer omhoog rijden wilde niet omdat een team auto in de weg stond en we halverwege bleven hangen… dus maar weer in de achteruit en flinke aanloop nemen en gas voorzichtig in … toen lukte het maar net, maar we waren boven, zonder sneeuwkettingen gelukkig. En wat is het hier koud. Morgenavond rijden we naar Finland (Muonio), waar het volgens de organisatie relatief fris is … zo rond de -35 graden…. Brrrr (oh wat verlangt Ilse naar de warmte van Curacao 😊) …

We zijn nog maar net aangekomen en er volgt een app in de rally whats app groep, Nordlicht … dus wij weer naar buiten en ja, wat een prachtig natuurverschijnsel blijft dat…. Geweldig om te zien.

We hebben even de tijd om onze blog bij te werken en het hele social media gebeuren te actualiseren. Wat vinden we het geweldig dat jullie zo massaal lezen en reageren. Wij zien onze social media sites ontploffen zodra we posten. Zoveel aandacht en support doet ons super goed! Dank daarvoor iedereen!

Om 20 uur aan het diner. Prima eten. Gezellige boel, inmiddels komt ook het gecrashte team aan. Fijn dat er zo van af gekomen zijn. En fijn dat onze Zwitserse collega’s (team 3 Dental Smile) uit Zwitserland hen mee neemt vanaf nu. Aan het einde van het diner volgt de briefing. Morgen de Noordkaap. Duimen allemaal dat de wind niet té heftig is, we willen graag de helikopter in. Vandaag echter was de Noordkaap dicht ☹ … Na de briefing hebben we vreselijk gelachen, alle teams moesten zich voorstellen, hilarisch was het ….

Inmiddels is het tegen 23 uur, en zijn Esther en ik nog bezig met het uitzoeken van de foto’s , video’s en camerabeelden uit de auto en leggen we de laatste hand aan deze blog. Morgen vroeg weer op. Wij wensen jullie welterusten. En oh ja, mocht je graag een zin vertaald willen hebben in het Noors of Fins, je kunt je bij ons via whats app opgeven voor de Lessen voor beginners Noors en tevens Fins ….

Smile… you’re on…

Mijn hemel wat een week! Superdruk met werk, studie en rally voorbereidingen kan je er natuurlijk vergif op innemen dat ook ik een paar dagen met griep in bed lag. Dinsdagavond al niet fit naar huis, ‘s avonds vroeg mijn bed in en daar woensdag maar blijven liggen. Vooral veel slapen, vitaminen en probiotica nog wat verder opvoeren en gelukkig kon ik donderdag vanuit huis al een beetje aan het werk. Fijn, want we willen graag een beetje ‘bij’ zijn als we op rally vertrekken, de werklaptop blijft namelijk thuis… en gaat dus NIET meer in de auto…. Oh oh even afkicken… 13 dagen offline…

Donderdag zette Ilse ook weer voet op Nederlandse bodem. Verwelkomt door regen, natte sneeuw en kou kwam ze gelijk helemaal in de rally sferen… Na 5 fantastische dagen op Curaçao – met vooral veel zon, strand, rust, ontspanning  én lekker eten – gaat de werkmodus ook bij haar weer aan. En dat valt nog niet mee… ze blijft een beetje kuchelen. Esther heeft inmiddels al de nodige preventieve maatregelen genomen en heeft een apotheek koffer ingericht 😊

Hopelijk is ook Ilse snel weer fit…, onze energie hebben we daar in het hoge noorden wel nodig. We zien afgelopen week berichten van de Arctic Rally voorbij komen. De temperaturen liegen er niet om…-34 graden… Geen idee hoe dat aanvoelt, maar we zijn er op voorbereid. Zolang we de auto op de weg houden ofwel de motor in ieder geval draaiende houden, dan is er geen enkel probleem!

Vrijdagochtend had Esther in ieder geval de eerste uitdaging met de kou. De achterbak van de stationwagen ging wel open… maar niet meer dicht. Het slot bleef van de kou open staan….best lastig autorijden met open kofferbak. Gelukkig weer gefixt en onderweg naar Asten voor de heidag van Bijzonder Beheer samen met Ilse en het leidinggevend kader van Bijzonder Beheer. Een nuttige en waardevolle dag en aan het einde van de dag wordt het weekend ingezet. Esther trekt nog even een sprint naar het open podium op de Talentenschool van dochterlief, naar de personal trainer en vervolgens naar de ijsbaan. Ilse nestelt zich met een dekentje op de bank, nog niet helemaal geacclimatiseerd.

Zaterdag mochten we eindelijk weer eens samen op pad! Meeting point ergens bij de Starbucks langs de A2 bij Utrecht, even bijkletsen en vervolgens de rally modus aan. Het concept bestickerplan van Van Mil & van Mil wat we vrijdagmiddag ontvangen hebben, werd nauwkeurig bekeken en besproken. Er waren wat mailtjes heen en weer voor nodig, maar dan heb je ook wat! Nog een paar kleine aanpassingen, maar nu al echt superleuk geworden!!! We kunnen nog niet alles verklappen, maar we hebben dit jaar het thema aangepast aan de temperaturen van het hoge noorden… Nog even geduld, komende woensdag en donderdag komen de stickers erop… dan kunnen jullie de auto in vol ornaat bewonderen. Ja vol ornaat!!! Inmiddels rijdt Ilse rond met de verstralers en bakkie inclusief lange antenne. Met dank aan Paul Langeslag voor al het technische inbouwwerk!!! Ook dit jaar weer super gedaan Paul!

Woensdag en donderdag heeft Ilse dus geen auto… en gaat ze de trein uitproberen… Even buiten de comfort zone van deze twee dames… wie of wie heeft er tips voor haar? Of wil misschien taxichauffeur spelen?

Na de eerste besprekingen gaven we beiden gas naar Amstelveen, naar Fariborz van Lescam. Ook dit jaar wil hij ons ondersteunen met een dashboard camera (dashcam). We mochten in zijn rijdende kantoor al even genieten van de nieuwste technologie, live 24/7!!! Eventjes waren wij live over de wereld – via beveiligde lijn – te bewonderen. Wow, wat is er toch veel mogelijk! Dit jaar zijn wij nog niet helemaal live te volgen, wel iedere avond via een prachtig vlog wat wordt samengesteld door Jurgen van Hoof van M54 Beeldcreaties!

Fariborz had een klein uurtje nodig om alles in de auto te installeren en we konden een proefrit maken. Echt super en gelijk ook weer even wennen om jezelf op camera te zien. Beiden in dikke winterjassen maakt de breedbeeld lens soms net Michelin vrouwtjes van ons… En wij maar hard werken bij onze personal trainers… maar ja.. het is voor een goed doel!

Ondertussen waren wij nog even crea bea met karton… De afdekplaat voor de grill moest nog even aangepast worden aan de verstralers! 

 

 

Eind van de middag ging het gas er weer op… Zigzaggen over de A2 naar het zuiden. Wat is dat toch met die A2. Om het even hoe hard je rijdt… allemaal naast elkaar, links en rechts inhalend, ergens tussen de 90 en 105 kilometer per uur.

Maar goed.. de klok tikt verder en het thuisfront stond bij Esther alweer te wachten om in te stappen. Diner in Antwerpen met vrienden, heerlijk bij Bai Wei in China Town. Een échte aanrader is de hot pot, oftewel Chinese fondue met vlees, vis, groeten en allerlei exotische ingrediënten zoals koe pens en zeewier. Yammie 😊. Ilse is nog niet helemaal overtuigd, jullie wel toch?

Komende week gaat ook weer een knetterdrukke week worden.. Laatste volle week,  Ilse deels zonder auto, donderdag 24 januari een Bijzonder Beheer Quiz ten behoeve van Het Nationaal Ouderenfonds, een intro opnemen met onze vlogger én alle techniek klaarzetten. Navigaties zijn al geüpdatet, fototoestel moet nog worden klaargezet en opgeladen, laptop voorzien van alle benodigde software, reserve telefoon gaan opladen.

Nog even terug naar de Bijzonder Beheer Quiz. Iedereen die nog geen lootjes heeft gekocht… dat kan nog!!!! Meld je bij Ilse of Esther of iemand van het organiserend comité! Alle donaties gaan naar Het Nationaal Ouderenfonds! Inmiddels staat de teller ruim boven de 4000 euro! Met dank aan jullie!!! En dat kan nog veel meer worden!!! Onze doneerbuttons waren even uit de lucht, maar gelukkig doen ze het weer! Doneren via Facebook kan ook nog steeds! Of gewoon overmaken naar onze rekening mag ook! Voor meer informatie: www.ascoldasfire.nl/doneer-nu/

En dan gaan we de laatste 10 dagen in! De gezonde spanning begint te stijgen. Gelukkig is er op het vlak van alle auto voorbereidingen al een klein beetje rust…. Of is het echt stilte voor de storm???? Terwijl ik de laatste zinnen aan dit blog typ, blijkt de imperial niet op Ilse haar nieuwe Audi te passen. Dus toch nog last minute stress..…  Vanmiddag bleek de auto ook al bijna te klein voor de sky tubes.. de wat??? Ja de sky tubes 😊 Voor ons uitzwaai moment op dinsdag 29 januari 9 uur! Locatie Rabobank Fellenoord, Eindhoven!

Ook hebben we ietwat keuze stress. Vorige edities waren max 8 dagen, nu zijn we 13 dagen weg. Maar 5 dagen extra kleding past niet in de auto… de galajurk met pumps dan maar thuislaten dit jaar? 🙈